Muharrem İnce’nin CHP’den ayrılıp yeni parti kuracağı söyleniyor. Kuşkusuz CHP’den ümidini kesip kendi partisini kuran ilk kişi olmayacak. 70’lerde CHP’ye hayatının başarısını kazandıran Rahmetli Ecevit bile sonunda CHP’den ümidini kesip kendi partisini kurmuştu. CHP hiçbir zaman halkın tercihi olmadı, olamadı. Burada halka gücenecek bir şey de yok. CHP’nin ne tarihinde ne bu gününde ne de geleceğe yönelik projelerinde halkın ilgisini çekecek hiçbir şey yok. Onun için sürekli Sayın Kılıçdaroğlu’nun eleştirilmesini de anlamıyorum. CHP insanların koşarak oy verebileceği bir parti de Kılıçdaroğlu mu engel? Unutmayalım, CHP Deniz Baykal başkanlığında seçim barajı altında bile kalmıştı. CHP bence Kılıçdaroğlu sayesinde alabileceğinden fazla bile oy alıyor. Çünkü parti tamamen “çiğ Kemalistlere” kalsa, yine baraj altı olur. 1930’ların kafası ile şimdiki oyu da göremezler. Evet, Kemal Kılıçdaroğlu sayesinde CHP “hak ettiğinden” bile fazla oy alıyor. Aslında görüntüsündeki sadeliğe karşın Kılıçdaroğlu hiç de basit bir planın parçası değil. Bildiğiniz gibi 2010’da FETÖ bütün partilere operasyon düzenledi, kaset operasyonları ile MHP içinde nifak çıkarıp böldü İP’yi kurdurdu. Yine bir kaset operasyonu ile CHP’yi ele geçirdi ve başına sade ve iddiasız görünen ancak tanklar yürüdüğünde terlik çorap TV’den izleyecek birini getirdi. FETÖ’nün asıl hedefi elbette AK Parti idi. Ve görünen o ki sadece ona kurduğu kumpas yürümedi. O derece ki sonunda AK Parti’yi bitirmek için Kamikaze bir dalış yaparak intihar etti. Evet, Kılıçdaroğlu FETÖ’nün başarı hikayesidir ve operasyon sürmektedir. Kılıçdaroğlu CHP’nin bilinen hiçbir ideali ile örtüşmüyor. Gandi görünümüne rağmen partide radikal solu idari konumlara getirebiliyor. CHP’nin tüm ulusalcılık ezberlerine karşın PKK’nın sivil kanadına kol kanat gerebiliyor. Adı Madımak şaibesine karışmış “gericilere” destek olabiliyor. Yani CHP aynı anda hem “Kürtçülere” hem “ırkçı milliyetçilere” hem de “şeriatçılara” destek olabiliyor. O derece ki gerekirse oylarının bir kısmını hatta milletvekillerinin bir kısmını onlara verebiliyor. Bunların hepsi CHP’nin 90 yıllık kodlarına aykırıdır. Ama yine de mümkün olabiliyor. CHP’de herkes parti içinde birilerine küskün ama hiçbir zaman da o küskünlük yumağından kopamıyor. Arka plandaki ranta girmek istemiyorum. Belli ki bu merkez kaç hareketlerini bir arada tutan bir “çekim” var. İşte Kılıçdaroğlu, CHP ideolojisinin hilafına bu türbülans sayesinde ayakta kalabiliyor, hatta bu türbülans sayesinde farklı gruplardan da oy alabiliyor. Son yerel seçimde Kürt oyları ile birkaç ilde başarılı olması gibi. Arada bu türbülanstan fırlayıp kopan ve bir süre o hızla kor gibi ortalıkta dönenler oluyor. (örn. Emine Ülker Tarhan) Bir süre sonra ivme düşüyor ve sönük bir toz parçası kalıyor. Muhtemelen Sayın İnce’nin kaderi de bu olacaktır. Türbülansın içini bir arada tutan çekim gücü rant ise, dışını bir arada tutan, daha doğrusu zavallı seçmenleri bir arada tutan da “Türkiye’nin en acil sorununun ne pahasına olursa olsun AK Parti’den kurtulmak” olduğu yönündeki algı operasyonları. Felaket tellallığı o derecede ki “Hükümet dünyanın en doğru işini yapsa bile alkışlamayız” modunda. Şimdi böyle bir “zıtmanyak” kafayla nasıl uğraşılır ki? Hasılı CHP içten rant bağı ile dıştan da kendi dışındakilere karşı nefret ve kin ile sarılmış bir sorun yumağıdır.
Öyle ki; memleketin neredeyse büyük çoğunluğu Ayasofya’nın açılışına alkış tutar dua ederken CHP tüm bireyleriyle Lozan kutlamalarındaydı. İstanbul’un başkanlığını yürütmek yerine sağda sola olan İmamoğlu da elbette Ankara’daki Lozan kutlamalarındaydı.. Bu yumak nasıl çözülür? Genel olarak sosyal medyada sürdürdükleri algı operasyonlarından hesap sorarak ve hak etmedikleri rant ellerinden alınarak. Bunları yapmak CHP seçmenine yapılacak en büyük iyiliktir. Yoksa hiçbir şey CHP’nin akıllanmasını sağlamamakta, tersine CHP anaforu akıllananı kusmaktadır.
News
